Beloved

Tytuł podkradłam z opisu wzoru.

Wzoru, który dawno temu skradł moje serce. Tak mocno, że wiedziałam, że prędzej czy później muszę go wydziergać i nie ma przebacz. To znowu był taki projekt, który wyglądał dobrze tylko w kolorze jaki jest w oryginale. Zaczęła zbliżać się zima, pojawiła się nawet promocja na konkretną włóczkę, więc na cóż miałam czekać. 

Znalazłam osobę do obdarowania i przyszedł czas na walkę ze wzorem. O ile sam 'design' jest wprost cudowny i czarujący to wzór już mniej. Niestety. Ale ile się nagłowiłam, napytałam, naszukałam... aż w końcu nabrałam oczka z konkretnego rozmiaru i w zasadzie zrobiłam wszystko na czuja wklejając plecionki z charta. I wyszło dobrze, nawet bardzo dobrze. :)

Nieskromnie powiem, że jestem z siebie dumna bo wyszło dokładnie tak jak chciałam.

Tym sposobem chwalę się moim pierwszym męskim swetrem.

Tył też jest piękny. : ) I wysoki golf, który dobrze chroni kark.

 I ten szeroki ściągacz- niby nic, a jednak bardzo ciekawy efekt, 

który jest doskonałym tłem dla plecionki.

Uwielbiam ten moment kiedy rozchodzą się linie z ramienia

 i w tym samym czasie w frontu i pleców. ^^

 Guziki nie mogły być inne niż drewniane.

 projekt: Beloved

wzór: Armas

włóczka: Drops Andes- 8 motków

druty: 6mm

Ah te, warkocze, ah te paski... W zasadzie to podoba mi się w tym swetrze wszystko- od gładkiego pola oczek lewych, przez plecionki, aż do niby zwykłego kołnierza. Ale najbardziej chyba to,  że jest on taki wyjątkowy, inny niż reszta- to nie ten z tych arańskich, zszywanych i napchanych warkoczami, aż nie wiadomo gdzie patrzeć. To też nie ten zwykły i nowoczesny, 'supermęski' design, który niczym nie zwraca na siebie uwagi. A nawet to nie ten tradycyjny, zimowy, wrabiany kojarzony z narciarzami z lat 80. Po prostu taki, którego nie da się wsadzić do szufladki, no chyba, że do takiej z napisem 'wow'.

Oczywiście wprowadziłam też kilka swoich modyfikacji, chociażby jak inne oczka przy warkoczach w ściągaczowej części i dodałam też kilka rządków 1x1 na krawędziach. Golf można oczywiście rozpiąć, lub zrobić mniejszy, albo całkowicie z niego zrezygnować. Ale mi ta wersja w wysokim kołnierzem podobała się najbardziej i tak już zostało. ^^ W końcu to zimowy, wełniany sweter. :)

Zdjęcia pojawiły się z dużym opóźnieniem, ale tak to jest kiedy pogoda iście angielska, a do tego sweter bawił się w schnięcie chyba 4 dni...

I tym czerwono- świątecznym akcentem pozdrawiam i znikam pałaszować owoce mojej pracy pt. 'robótki ręczne kuchenne' i obdarować prezentem handmade [i to nie dziewiarskim!].

Do następnego! :)