Ynis Avalach, czyli 'brązowy' gotowy! ^^

Da dadadaa da daaaa 

*tutaj następuje muzyka rodem ze słynnego Goldwyn Picture z ryczącym, cudnym lwem*

Panie i Panowie! Kto tu wszedł ten zaraz już się dowie...

Amanita pragnie zaprezentować Wam swój pierwszy, ręcznie przez nią robiony i wymyślony, improwizowany, wymęczony... ple ple ple... 'dorosły' sweterek.

*teraz widać wkraczający na ogrodową 'scenę' udzierg, w zasadzie jedynie widać ubranko- bo A. jest równie nieśmiała co "Niewidzialne dziecko- Nini" z Muminków*

...

A tak trochę bardziej poważnie, blogowo, technicznie i dziewiarsko: pokazuję co następuje, czyli wreeeszcie ukończony mój pierwszy sweter w dorosłym rozmiarze. *w 'opowieści' będą od razu zdjęcia, żeby nie zanudzić Was ciągnącym się, gołym tekstem- dla wyjaśnienia: straszę kadłubkiem, gdyż kazałam skupić się jedynie na swetrze a nie człowieku, no i że nie lubię zwykłych zdjęć, to robione na szybko, w chłodny dzień tuż przed wycieczką rowerową...*

Szczerze mówiąc planowałam zrobić sobie Balmy, z racji prostoty i faktu zużycia mniejszej ilości włóczki. Kusił mnie tamten wzór, bo dodatkowo ma luźniejsze rękawy i ogólnie górę, co dla mnie jest bardziej komfortowe, gdyż nie lubię ściskających swetrów, bluzek w pachowych okolicach.

W międzyczasie uznałam, że to jest dla mnie za nudne i za mało 'wyzywające'... w sensie wyzwań jako takich, a nie 'ciałowych pokazów i przekazów'. :p

Skoro już rzuciłam się na robienie swetra dla siebie to zaszalałam od samego początku. Zaczęłam od nowej metody robienia rękawów [nowej dla mnie, bo robiłam raglan razy 2] czyli contiguous. Do tego wszystko w zasadzie robiłam na oko, w zasadzie opierając się jedynie na przymiarkach na samej sobie ze zwisającymi jeszcze drutami... szczerze, to bywało, że i co kilka rządków wciskałam się w robótkę i kręciłam przed lustrem oglądając się z każdej strony. Najdłużej zeszło mi chyba z wymyślaniem wzoru- ileż pomysłów w głowie to nie wiedziałam, który wybrać. Tak ciągnęło się to dniami, nocami. W końcu wypatrzyłam sobie o takie coś jak 'smock stitch' i już po kawałku wiedziałam, że to dobry wybór, mimo, że wzoru uczyłam się w trakcie dziergania. Prościzna! ^^ Rękawy oczywiście 3/4 z racji wygody zarówno noszenia jak i dziergania, a także przeznaczenia sweterka na raczej cieplejsze dni.

Dekolt miał być specjalnie duży, bo sweterek chciałam zakładać też tyłem naprzód, taki dizajn miał być, o.

Ale po przymiarkach, przemyśleniach itd. itd. uznałam, zwykły dół jest nudny jak flaki z olejem i stworzyłam [nie bez przeszkód] mój ulubiony ostatnio 'longer back' czyli wydłużony tył. Tutaj kolejna dla mnie nowość i kolejne wyzwanie- rzędy skrócone. Prób mniej lub bardziej generalnych było chyba z 5, wszystkie od razu na sweterku... bo jestem leniuch i próbek nie robię. W końcu się udało i mam kolejną ulubioną metodę przydatną dziewiarce- 'german short rows'.

Aby uniknąć ściągania dołu no i dopasować go ładnie do rękawów zrobiłam ściągacz 1x1, tyle, że połowę mniejszy niż ten 'ręczny'. Z wykończeniem też były przeboje, bo próbowałam nauczyć się włoskiego zamykania oczek, albo jakiegoś super extra elastycznego, ale wszystkie próby nie uderzyły w mój gust, bo robiła się z tego fala. Po chyba 10 próbie zakończenia dołu uznałam, że najlepszy jest ten z rękawów i jak się okazało elastycznością zupełnie wystarczający. 

Z racji asymetrycznego dołu pomysł z obracaniem swetra tył na przód wydał mi się już mniej interesujący, a szczególnie estetycznie zaczynało mi się to gryźć, więc dekolt zrobiłam sobie jako 'linen stitch', jadąc nim w górę, żeby był trochę bardziej skąpy. Kolejna nowa umiejętność: lniany ścieg! :)

wzór: Ynis Avalach

włóczka: Malabrigo Arroyo, 2.5 motka

druty: 3,75 mm [drewniaki KP], 4 mm [metalówy KP]

I to ze swetrowych opowieści chyba tyle. Przy blokowaniu wyciągnął mi się ze 2 razy, po wysuszeniu wrócił prawie do stanu 'przed' jednak jeszcze delikatniejszy [!], pachnący lawendą i zdecydowanie równiejszy. Może odrobinę się powiększył, tak troszkę, ale to nawet lepiej.

A co do nazwy: oczywiście inspiracja muzyką Faun'a [szukając tłumaczenia trafiłam 'Apple Island', Avalon itd. więc pasuje mi tu idealnie... tym bardziej, że kolorem przypomina mi... szarlotkę]. 

Szczerze mówiąc teraz to mój ulubiony sweterek, mimo kilku niedoskonałości, o których póki co wiem tylko ja... :p ale ciiiiichoo szaaa...

Nawet przebiegła mi przez głowę myśl o spisaniu wzoru... tylko czy kto by chciał i czy sobie sama z tym poradzę...???